Çarmıha gerilmeden sonraki üçüncü gün, İsa'nın iki havarisi, diriltilmiş Mesih ile karşılaştıklarında Emmaus'a doğru yürüyorlardı. Onu tanıyamadılar, ama o akşam yemekte o '... ekmek aldı, kutsadı ve frenleyip onlara verdi. Ve gözleri açıldı ve onu tanıdılar; ve o onların gözünden kayboldu' (Luka 24: 30–31).
Caravaggio'nun şöhretinin zirvesinde boyanmış olan bu, onun en etkileyici yerli dini resimleri arasındadır. Öğrencilerin aniden önlerinde ne olduğunu gördükleri anı, hikayenin dramatik doruk noktasını zekice yakalar. Hareketleri şaşkınlıklarını yansıtıyor: Biri sandalyesinden fırlamak üzereyken diğeri inanamayarak kollarını açıyor. Sade aydınlatma, sahnenin dramatik yoğunluğunun altını çiziyor.
Tipik olarak Caravaggio için , müritleri, görünüşte genç, sakalsız İsa'nın aksine, sakallı, çizgili yüzler ve yırtık giysilerle sıradan çalışan erkekler olarak gösterdi. farklı bir dünyadan gelmiş olmak.
0 Yorumlar